 |
เนื้อเรื่องย่อ
การประกาศเอกราชที่เมืองแครงและสังหาร สุระกำมา เหนือยุทธภูมิฝั่งแม่น้ำสะโตงของ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช (พ.ท. วันชนะ สวัสดี) ในปีพุทธศักราช 2127 สร้างความตระหนกแก่ พระเจ้านันทบุเรง (จักรกฤษณ์ อำมะรัตน์) องค์ราชันหงสาวดีพระองค์ใหม่ ด้วยเกรงว่าการแข็งข้อของอยุธยาครั้งนี้จะเป็นเยี่ยงอย่างให้เหล่าเจ้าประเทศราชที่ขึ้นกับหงสาวดีอาศัยลอกเลียนตั้งตัวกระด้างกระเดื่องตาม
ด้าน พระมหาอุปราชา (นภัสกร มิตรเอม) ผู้ที่คิดวางแผนลอบปลงพระชนม์สมเด็จพระนเรศวร จนเป็นเหตุให้สมเด็จพระนเรศวรประกาศเอกราช ตัดสัมพันธไมตรีกับหงสาวดี และเสด็จกลับคืน อโยธยา พร้อมกับประกาศทำศึกใหญ่กับหงสาวดี พระมหาอุปราชาก็เกิดความชะล่าใจ ปล่อยปละละเลยงานบ้านเมือง จัดแต่งานรื่นเริงด้วยคิดว่ากำลังพลของอโยธยามีน้อยกว่า เมื่อความทราบถึง พระเจ้านันทบุเรงที่ติดพันศึกอยู่กับอังวะ จึงทำให้ต้องรีบกลับมาที่หงสาวดี พร้อมกับออกอุบายศึกโดยส่งให้ทัพ พระยาพะสิม (ครรชิต ขวัญประชา) และพระเจ้าเชียงใหม่ นรธาเมงสอ (ชลิต เฟื่องอารมย์) มารวมตัวเพื่อเข้าประชิดกรุงศรีอยุธยา โดยทัพพระยาพะสิมยกเข้ามาทางด่านพระเจดีย์สามองค์ เลยล่วงเข้ามาถึงแดนสุพรรณบุรี ส่วนพระเจ้าเชียงใหม่มาจากทางเหนือ บุกลงมาตั้งค่ายถึง บ้านสระเกศ แขวงเมืองอ่างทอง
กิตติศัพท์การชนะศึกหลายครั้งของสมเด็จพระนเรศระบือไกล เจ้ากรุงละแวก (เศรษฐา ศิระฉายา) จึงลอบส่งจารชนชาวจีนนามว่า พระยาจีนจันตุ (ชูชาติ ทรัพย์สุทธิพร) มาสืบความที่กรุงศรีอยุธยา แต่ถูกจับพิรุธได้จนต้องลอบตีสำเภาหนีกลับ สมเด็จพระนเรศทรงนำทัพเรือออกตามจนเกิดยุทธนาวี เจ้ากรุงละแวกจึงเปลี่ยนพระทัยหันมาสานไมตรีกับอยุธยา และส่ง พระศรีสุพรรณราชาธิราช (ดิลก ทองวัฒนา) ผู้อนุชามาช่วยอยุธยาทำศึกหงสา แต่พระศรีสุพรรณหาใคร่พอใจผูกมิตรด้วยไม่
แสดงความคิดเห็น